Interview met Juce Gace

Ter gelegenheid van zijn tentoonstelling Wood Morning Paris, die zal plaatsvinden van 25 tot 28 maart 2022 op 32 Rue de Notre-Dame de Nazareth (7.5003), hebben we Juce Gace ontmoet en konden we zijn reis met hem bespreken, zijn reis, zijn reis, zijn verlangens en natuurlijk zijn tentoonstelling.

Hoe krijgen we Toy Designer?

(lacht) toevallig. Door passie en toevallig. Ik begon zelfs met het doen van kleine objecten zoals stickers, pinnen, t-shirts, patches. Omdat ik de kant van de pinnen van de pinnen van de pinnen van de pinnen leuk vond en door visuals te maken, werkte ik samen met straatartiesten en stond ik op voor een grote producent van kunstspeelgoed, Mighty Jaxx, die op zoek was naar artiesten over de hele wereld Breid zijn wereldzichtigheid uit, met een snelheid van een of twee kunstenaars per continent. Plots bevond de kleine dennenontwerper die niemand kende daarbinnen! In het begin geloofde ik het niet, zei ik tegen mezelf dat een zwendel moest zijn ... het was gek!

Het blijkt dat het waar was en we lanceerden, eind 2017, een eerste spel dat de eerste was die Wood Awakening was en wiens 200 exemplaren over 36 uur overbleef.
Dit onmiddellijke succes, toen ik niet bekend was in deze omgeving, deed Mighty Jaxx nadenken over haar wens om slechts "één schoten" te maken. Ze lieten me andere stukken maken die door hen zijn geproduceerd, zoals Darumario, Maneki-Dino, en om het Wood Awakening te weigeren om het de bekendste kamer in mijn universum te maken. In de tussentijd werd ik verliefd op speelgoedontwerp en zijn gemeenschap, dus begon ik 3D -ontwerp te leren, verzamelaars, blogs, merken en vooral veel plezier meer met dit nieuwe medium.

Hoeveel verschillende beeldjes heb je vandaag voor je vermogen?

Dus wacht, ik tel alleen de modellen die momenteel zijn vrijgegeven en ik tel niet de variaties van onderdelen ... In dit geval moeten we 8 stuks in 4 jaar zijn. En helemaal in de war, ik zal het veertigste stuk overtreffen ter gelegenheid van het evenement! Met bijna 10 stuks per jaar had ik het geluk goed omringd te zijn en in wezen voor het creatieve deel van projecten te zorgen, omdat ik in zelfproductie nooit hetzelfde had kunnen doen.

Hoe ben je gekomen om zo'n pinocchio zo te maken?

Het komt van verschillende dingen! Ik hou echt van pictogrammen uit mijn jeugd over te nemen door een enigszins verrassende, niet noodzakelijkerwijs ondeugende draai toe te voegen. Het moet niet alleen schattig zijn. De animatie- en speelgoedmarkt wordt gedomineerd door schattige en soepele projecten. Ik wil de schattige kant houden, maar een beetje vreemdheid toevoegen. Kortom, het idee kwam van een samenwerking met een tattoo -kunstenaar genaamd een mechanische inkt en die een pin gaf. Ik begon van het idee en creëerde het karakter van een hout ontwaken, zijn ontwerp en zijn verhaal. Hij wordt daarom wakker, in pyjama, niet erg wakker, hij strekt zich uit door het ding te ontdekken. Ik wilde dat het stout was, maar niet pervers of schokkend. Hij heeft daar iets heel naïef, we hebben veel gewerkt aan gezichtsuitdrukking. Het idee is om om te gaan met het ontwaken van seksualiteit, de ontdekking ervan en de schaamte die het kan leiden.

Heb je varianten van dit model gemaakt met andere karakters als ik me niet vergis?

Precies, ik deed ik ben hout- en sneeuwballen, een sneeuwpop die volgens zijn verhaal werd gevormd door een hout ontwaken. En ik werkte ook samen met een Nederlandse kunstenaar, Flawtoys, die ik ontmoette in de Toycon UK de dag vóór de wereldpandemie en met wie ik deed in Stranger Awakening: een mix tussen zijn unieke stijl, zijn transparantie, zijn schittering en mijn naïeve stijl van het personage dat zich uitstrekt!

Als u een licentie had die u zonder beperking zou kunnen aanpassen, wat neemt u dan?

Als ik een licentie moest nemen om mijn universum uit te breiden, denk ik dat ik Woody Woodpecker zou nemen die een wereldwijd weinig bekende licentie is, maar hij is een personage dat ik echt leuk vind en nauw verbonden is met de wereld van hout.

Ben je een speelgoedverzamelaar aan je kant of ben je alleen maker?

Beide ! Ik ben een grote verzamelaar, niet alleen speelgoed, ik heb ook een prachtige straatkunstcollectie, omdat het daar vandaan komt, mijn passie kwam. Twee dagen geleden bood ik mezelf mijn allereerste Bearbrick aan. Ik had nooit gebarsten omdat ik een van degenen ben die helemaal niet wil verzamelen of niet: met de Bearbricks is dit een onmogelijke missie. Ik viel voor de Bearbrick Pac-Man met zijn ongelooflijke patronen voor en achter. Ik hou van Pac-Man, dit is een van de eerste afleidingen die ik heb gemaakt, Pac-Man met Homer Simpson, het heet destijds Pac-Mer. Anders is mijn acute collectoriteit vaak gekoppeld aan de ontmoeting van kunstenaars. Ik vind het steeds moeilijker om werken van mensen te verzamelen die menselijk niet groot zijn. Ik verzamel zelfs vrienden. Ik vind het geweldig als het fysieke stuk helemaal op de kunstenaar is.

Vind het hier

Wie in de wereld van speelgoedontwerp Zou je zien dat je op een dag weer ziet?

Ik bedrieg een beetje, ik ga geen naam citeren. Er is duidelijk Alex Solis met wie ik nabijheid heb tot universums, humor, de zorg voor detail, de schattige en dan kunnen we heel goed met elkaar opschieten.

Ik ga geen artiesten citeren met wie ik huidige samenwerkingen heb die ik nog niet kan spreken, maar dat zijn er!

De droomsamenwerking, maar die de dag zeker nooit zal zien vanwege licentieproblemen, is het Jason Freeny die een uitzonderlijke kunstenaar is, menselijk briljant, van een gek talent en vooral waarmee ik een nabijheid van universums heb. Ik droom niet van een samenwerking met Kaws, bijvoorbeeld omdat het een samenwerking is die ik moeilijk vind om te visualiseren. Er zijn kunstenaars die ik meer dan wat dan ook bewonder, maar met wie ik mezelf niet kan projecteren omdat onze universums te ver weg zijn.

Vind hier zijn universum

Over twee weken lanceert u uw eerste tentoonstelling als speelgoedontwerper, kunt u het project aan ons presenteren?

Het evenement heet Wood Morning Paris en hij is duidelijk geboren uit de wens om een ​​plek te creëren om elkaar in Parijs te ontmoeten. De observatie die we hadden met verschillende Franse designerspeelgoed is dat er veel verzamelaars zijn, veel speelgoedontwerper, maar in tegenstelling tot de gemeenschap van sneakers of straatkunst hadden we niet bijzonder een plek om te ontmoeten. De enige plaats is Artoyz, anders is er geen evenement. Er zijn sommige in Spanje, Engeland, maar niet bij ons. In het begin werd mij aangeboden om deze tentoonstelling te doen. Eerst vroeg ik me af wie speelgoed zou zien en er toen aan dacht, was het om een ​​meervoudig evenement te maken. Convier de mensen van het speelgoed aan wie ik exclusieve stukken voor dit evenement zal presenteren, om aangepaste verzamelaars binnen te halen met ongeveer dertig internationale kunstenaars die zich hebben geleend aan het spel om sommige van mijn stukken aan te passen. Het idee was om een ​​speelgoedcartografie te hebben met essentiële kunstenaars, anderen meer opkomen om altijd iets te ontdekken tijdens het evenement.

Omdat het niet genoeg voor mij was, wilde ik alles mixen met straatkunst, samenwerkingen met Franse en internationale kunstenaars om opnieuw pure samenwerkingen te hebben waarin ik naar hun workshops ging om een ​​gemeenschappelijke creatie aan te bieden, of kunstenaars die de inspiratie hebben gehad met de inspiratie Wat ik heb gemaakt en die daar plezier mee hebben.

Zullen er NFT's zijn?

Precies. Dit is de laatste paal van de Toy-street art-nft-driehoek waarop de tentoonstelling berust. Het idee is om kunstenaars te kunnen presenteren die niet noodzakelijk speelgoed doen of die geen speelgoed hebben geproduceerd en die geweldig zijn. We zijn daarom in samenwerking met het merk Infinite Object, een Amerikaans merk om NFT te koop te kunnen aanbieden. We willen dit allemaal echt verbinden en universums samenkomen en mixen. Dat een liefhebber van speelgoed (re) ontdekken straatkunst en vice versa. Moge iedereen er zijn. De NFT zal voor sommigen het voordeel moeten worden verkocht met het fysieke gedeelte dat door de NFT wordt weergegeven, naast vertrek met het scherm met de NFT.

En laten we de belangrijkste niet vergeten, veel plezier. Ik heb veel medium gewerkt. Ik heb bijvoorbeeld een gebrandschilderde vakman uitgenodigd. Ik werkte ook met Neon, tapijt altijd om het medium te mengen, laten zien wat er bestond en een totale ervaring te bieden.

Hoe gaat het met de montage? Had u speciale criteria?

Dit zijn veel witte nachten (lacht). Kortom, ik had het idee dankzij een galerij die me vroeg en toen zette ik de solotentoonstelling op, geholpen door vrienden en François Prost op het evenementgedeelte. Ik wilde de kansen aan mijn zijde zetten, zodat iedereen er toegang toe had. De Fransen, maar ook de Engelsen, de Spanjaarden, daarom was de locatie in Parijs verplicht. Voor de keuze van de buurt wilden we een niet-openbaar district, dat klaar was om het evenement met humor en welwillendheid te verwelkomen. Het gebied dat was afgezet, was tussen Republiek, Châtelet en de Marais. We hebben veel gekeken omdat het exposeren van speelgoed, het vereist dat plaatsen om speelgoed te beveiligen en ze in 3D te benadrukken. We zijn daarom in de Galerie L'Oil Bleu die ons de sleutels leent en die op twee minuten van de Republiek ligt op een plaats die bevorderlijk is voor de stedelijke cultuur en popcultuur. De grootste baan voor mij is productie. De productie van speelgoed kan tot 10 maanden duren met bootzendingen die veel kunnen kosten en lang duren. Een hele logistiek die kunstenaars op canvas niet hebben en die ons om een ​​redelijk strikt schema hebben gevraagd. De Triple Artist/Curator/Collaborator Cap was in elk geval heel spannend!
De laatste wens was om gratis toegang te bieden en verrassingen te houden zodat mensen ze voor hun geld hebben ... zelfs als ze niet zullen betalen.

Wat heb je in de dozen voor je toekomstige projecten?

Ik zal al exclusieve en zelf -geproduceerde onderdelen aanbieden voor deze tentoonstelling. Ik zou er twee presenteren, waaronder een die 44 cm is.

En voor de daarna heb ik veel projecten die heel dicht bij mijn hart liggen, maar ik geloof dat het grootste project me wacht buiten samenwerkingen met een Franse kunstenaar, Hong Kong en een andere Oostenrijker, het zal de oprichting zijn van een nieuwe houten ochtend , een solo -show die zou moeten plaatsvinden in Hong Kong. Ik hoop dat het zal gebeuren met de situatie en de huidige beperkingen, maar dat is goed begin!