Al meer dan een eeuw vormt de horrorcinema onze nachtmerries met personages die mythisch zijn geworden.
Van de vampier Nosferatu tot de sadistische vallen van Saw, elk tijdperk bracht zijn eigen “slechterik” voort, een weerspiegeling van de collectieve angsten. Sommigen zijn monsterlijke wezens uit een andere wereld, anderen gewoon mensen, maar allemaal delen ze hetzelfde vermogen: zich in ons geheugen griffen!
Ontdek de collectie hier
De horrorcinema heeft altijd zijn kracht gehaald uit onmenselijke wezens die ons de rillingen bezorgen. Van klassieke vampiers tot buitenaardse wezens, via monsters en mutante ghouls, deze figuren belichamen onze diepste nachtmerries.
Nosferatu
We denken eerst aan Nosferatu, de vampier uit 1922 wiens skeletachtige gestalte en doordringende ogen de basis legden voor gotische horror.
Vind de ReAction Figure hier
Alien
Later gaf de verbeelding van H.R. Giger leven aan de Alien, de biomechanische xenomorph die de ultieme angst voor het onbekende belichaamt.
Vind het boek van H.R. Giger hier
Gremlins
Wezens zoals de Gremlins brengen een mix van horror en humor, hun kleine ondeugende silhouetten veroorzaken chaos met flair.
Vind de ReAction Figure hier
Onder de meest gedenkwaardige figuren van de horrorcinema nemen de gemaskerde moordenaars een speciale plaats in. Hun anonimiteit en stilte maken hen nog angstaanjagender: achter een eenvoudig masker schuilt een moordlust die onmogelijk te stoppen lijkt.
Van Leatherface in The Texas Chainsaw Massacre tot Ghostface in Scream, via Michael Myers in Halloween of Jason Voorhees in Friday the 13th, deze meedogenloze silhouetten gaven geboorte aan het slasher-genre.
Vrijdag 13
Jason Voorhees
Gewapend met zijn kapmes en verborgen achter zijn beroemde hockeymasker, belichaamt hij de terreur in het hart van Crystal Lake.
De Friday the 13th-saga schreef filmgeschiedenis door een koude, methodische en onredelijke moordenaar te introduceren.
Voor liefhebbers heeft dit icoon natuurlijk ook zijn plaats gevonden in de wereld van figuren: de Bearbrick Series 3, beschikbaar op onze site, bevat een Bearbrick met het gezicht van Jason Voorhees.
Vind de serie hier
Halloween
Michaël Myers
Het is moeilijk om over gemaskerde moordenaars te spreken zonder Michael Myers te noemen, geboren onder de camera van John Carpenter met Halloween in 1978.
Wit masker en keukenmes: Michael Myers is de belichaming van de slasher, een moordenaar zonder emotie of verklaring, wiens simpele aanwezigheid al een ondraaglijke spanning creëert.
Het succes van de film leidde tot een cultsaga die tot op de dag van vandaag voortduurt, met talloze vervolgen en herinterpretaties.
Op onze site vindt u een boek gewijd aan John Carpenter, een ware meester van de horror, wiens invloed op het genre ongeëvenaard blijft.
Vind het boek hier
Horror beperkt zich niet tot messen en klauwen: soms zijn het de onzichtbare krachten die de grootste rillingen veroorzaken.
Geesten en bovennatuurlijke monsters spelen in op onze diepste angsten, die voor het onbekende en het hiernamaals. Of het nu gaat om de angstaanjagende geesten van Poltergeist, de demon die Regan bezeten maakt in The Exorcist, de ijzingwekkende verschijningen in The Ring of de vervloekte pop Annabelle uit The Conjuring, deze entiteiten hebben de horrorcultuur blijvend beïnvloed.
Zelfs in een meer excentrieke stijl, met de grappenmaker Beetlejuice of Oogie Boogie uit The Nightmare Before Christmas, blijven geesten fascineren en het gotische verbeeldingsvermogen voeden.
Keversap
Het is moeilijk om over iconische geesten te spreken zonder Beetlejuice te noemen, de excentrieke en manipulerende geest die de levenden plaagt in de film van Tim Burton. Tegelijk komisch en verontrustend belichaamt hij perfect de mix van zwarte humor en gotische esthetiek die bijna het handelsmerk van de regisseur is geworden.
Zijn zwart-wit gestreepte outfit en zijn krankzinnige uitstraling hebben hem tot een cultfiguur in de popcultuur gemaakt. Vandaag de dag wordt Beetlejuice breed vertegenwoordigd in de wereld van toys, en hij is beschikbaar als Bearbrick op onze site.
Vind de hier
Oogie Boogie
In een donkerder en muzikaler register verschijnt Oogie Boogie als de grote slechterik in The Nightmare Before Christmas (1993). Gemaakt van jute vol insecten, belichaamt hij de dreiging die op de loer ligt in het universum van Jack Skellington. Zijn aanwezigheid voegt een vleugje horror toe aan de wereld die door Tim Burton en Henry Selick is gecreëerd.
Voor degenen die van de film hebben genoten, is Oogie Boogie verkrijgbaar als Bearbrick 400% op onze site. Hij wordt ook aangeboden in een 100% versie, samen met Santa Jack!
Vind hem hier
In de horror beperken sommige monsters zich niet tot doden: ze genieten ervan om hun slachtoffers te martelen, manipuleren en vernederen, waarbij ze angst veranderen in een wreed spel.
Denk eerst aan Jigsaw (Saw), regisseur van vallen waarbij elke proef een sadistische beproeving is, of aan Hannibal Lecter, meester van psychologische manipulatie die met geesten speelt lang voordat hij overgaat tot fysiek geweld. Ook Annie Wilkes (Misery), die haar slachtoffer gevangenhoudt en langzaam breekt als een stuk speelgoed, of de twee jonge mannen uit Funny Games, wiens koelbloedig sadisme puur vermaak is. Andere antagonisten breiden dit spel van wreedheid uit: de anonieme beulen en klanten van Hostel, de sadistische verzamelaar uit The Collector en The Collection, of de monsterlijke chirurg uit The Human Centipede.
Deze personages delen een gemeenschappelijk kenmerk: ze maken van lijden een enscenering.
Amerikaanse psychopaat
Patrick Bateman
Met een onberispelijk pak en een charmante glimlach is Patrick Bateman de perfecte belichaming van de New Yorkse yuppie uit de jaren 80.
Maar achter deze façade schuilt een psychopatische moordenaar, geobsedeerd door uiterlijk en maatschappelijk succes. Gebaseerd op de cultroman van Bret Easton Ellis, maakte American Psycho (2000) indruk in de cinema met een ijzingwekkende Christian Bale, die sociale satire combineert met brute horror.
Als cultpersonage illustreert Bateman het idee dat het monster zich kan verschuilen achter een verleidelijk gezicht.
De ReAction Figure van Patrick Bateman is beschikbaar op onze site, perfect voor liefhebbers van cult-horrorfiguren.
Vind de hier
Zag
John Kramer (puzzel)
In 2004 kreeg de horror een nieuw gezicht met Jigsaw, het zieke brein achter de Saw-saga.
In tegenstelling tot gemaskerde moordenaars doodt John Kramer niet rechtstreeks: hij “test” zijn slachtoffers door sadistische vallen waarin hun overleving afhangt van hun vermogen om pijn te verdragen. Deze wrede aanpak baande de weg voor het subgenre torture porn en maakte van Jigsaw een onmisbare figuur in de moderne horror.
De Jigsaw-pop in Bearbrick 100% is opgenomen in de Bearbrick Series 12, een must-have voor elke fan van het Saw-universum.
Vind de hier
Herberg
Elite jachtclub
Met Hostel (2005) duwt Eli Roth het concept van de monsterlijke mens nog verder.
Hier geen masker of bovennatuurlijk: enkel rijke mannen die bereid zijn te betalen om onschuldigen te martelen. Deze hyperrealistische aanpak choqueert evenveel als ze fascineert, want ze weerspiegelt het idee dat de engste horror soms rechtstreeks uit de werkelijkheid komt.
De Bearbrick Series 13 bevat een personage geïnspireerd door deze horrorfilm.
Vind de hier
American Psycho (2000) wordt zowel gekenmerkt door zijn kille sfeer als door Christian Bale’s obsessie om Patrick Bateman te spelen.
Om in het personage op te gaan, volgde hij de ochtendroutine uit de roman, bestudeerde de tekst van Bret Easton Ellis tot in detail en isoleerde zich zelfs van de rest van het team, waardoor het personage een martiaanse en afstandelijke uitstraling kreeg. De beroemde scène waarin Bateman de moonwalk doet met zijn bijl werd volledig geïmproviseerd door de acteur, die had gestreden om deze rol te krijgen tegenover Ewan McGregor (Obi-Wan Kenobi).
Aanvankelijk zou Leonardo DiCaprio deze rol spelen onder regie van Oliver Stone, maar het project veranderde van handen voordat het bij Mary Harron terechtkwam.
Om zich voor te bereiden op het personage, liet Christian Bale zich ook inspireren door Tom Cruise in de Late Show van David Letterman, wiens intense blik hem de perfecte energie gaf voor Bateman.
Bovendien komt Tom Cruise ook voor in het boek van Bret Easton Ellis en woont in hetzelfde appartementencomplex als Patrick Bateman. De twee ontmoeten elkaar zelfs en Patrick Bateman noemt hem "Bartender" als verwijzing naar zijn rol in de film Cocktail.
Tot slot laat het open einde van de film twijfel bestaan over de realiteit van de moorden: fantasieën of echte daden? Harron en co-scenarist Guinevere Turner benadrukten dat, hoewel sommige passages surrealistisch zijn, Patrick Bateman daadwerkelijk zijn misdaden beging, misschien niet zo spectaculair als in zijn verbeelding.
Voordat Saw (2004) een cult-saga werd, was het slechts een tien minuten durende kortfilm gemaakt door James Wan en Leigh Whannell. Hierin waren al de basisideeën te zien, inclusief de angstaanjagende omgekeerde valbeer en de pop op haar driewieler. Whannell, die Adam speelt in de film, vond de inspiratie voor de mobile van Jigsaw na een MRI vanwege migraine.
Gefilmd in slechts een twintigtal dagen met een minuscule budget van 1,2 miljoen dollar, bracht Saw meer dan 55 miljoen op en werd een van de meest winstgevende films ooit. Het succes berust ook op de zorgvuldig bewaarde plotwendingen: voor Saw 2 draaide de productie zelfs vijf verschillende eindes om lekken te voorkomen.
Tot slot eert het visuele universum van de film de Italiaanse horrorfilm, in het bijzonder Dario Argento, herkenbaar aan de zwarte handschoenen en de angstaanjagende pop uit Suspiria.
Met Hostel (2005) bracht Eli Roth een horrorfilm uit die indruk maakte… en niet alleen in de bioscoop. Aanvankelijk kreeg Roth het idee voor het script toen hij een website ontdekte die reizen naar Thailand aanbood om iemand te doden, tegen betaling, een deel ging naar de familie van het slachtoffer (slachtoffer stemt in!). Een gruwelijk concept dat de basis van het verhaal vormde.
Enthousiast over het project besloot Quentin Tarantino het te produceren en zijn naam op de poster te zetten, waardoor de film wereldwijde zichtbaarheid kreeg.
Hostel had onverwachte gevolgen: Slowakije, waar het verhaal zich afspeelt, kreeg een beschadigd toeristisch imago en nodigde Roth met alle kosten betaald uit om zijn reputatie te herstellen.
Ontdek al onze producten in verband met horror hier
