Never Alone : Video Games as Interactive Design

Een verkenning van interactief ontwerp door 35 klassieke voorbeelden van videogames, van ruimtevrijders tot Minecraft.

Ons leven wordt steeds meer op schermen geleefd, en elk van onze elektronische interacties wordt gepubliceerd door een ontworpen interface, die bug en onbegrijpelijk of gastvrij en toegankelijk kan zijn.

Net als andere alomtegenwoordige dagelijkse tools worden deze interfaces zelden herkend als ontwerpobjecten, en zelfs minder als interactieve ontwerpobjecten. In videogames zijn gebruikers zich echter perfect bewust van hun relatie met de interface, waardoor videogames voorbeelden overtuigen van dit belangrijke veld van hedendaags ontwerp.

Gepubliceerd als onderdeel van een tentoonstelling bij MoMA, Never Alone: ​​Video Games As Interactive Design onderzoekt de impact van het interactieve ontwerp door de interfaces van 35 videogames te onderzoeken die zijn gemaakt tussen 1972 en 2018 - van Space Invaders (1978) en Pac -Man en Pac -Man (1980) in Sims (2000) en Minecraft (2011). Een test van de Paola Antonelli -conservatieven, Anna Burckhardt en Paul Galloway presenteert de baanbrekende criteria volgens welke de MoMA deze videogames heeft geselecteerd voor zijn collectie, evenals de protocollen voor hun acquisitie, hun tentoonstelling en hun behoud.

Het gedeelte van rijk geïllustreerde platen is verdeeld in drie subsecties die de invoerrandapparatuur (toetsenborden, controllers, knoppen), game-ontwerpers en spelers analyseren, en elke game gaat vergezeld van een korte tekstverlichting zijn betekenis in de geschiedenis van het medium.