In "Wat staat er op jouw playlist" vragen we de leden van Artoyz om een kijkje te geven in hun huidige muzieksmaak. In de derde aflevering van deze blogserie zijn we verheugd Hasina voor te stellen, die Noé opvolgt (zie aflevering 2). Ze zal haar muzieksmaak en favoriete ontdekkingen met jullie delen.

Voordat we beginnen willen we jullie laten weten dat als je gepassioneerd bent door toy-design en muziek, we twee Bearbrick Rinaro-modellen op voorraad hebben. Deze draagbare speakers bieden uitzonderlijke geluidskwaliteit. Kom ze direct in onze winkel uitproberen!

Neem een van de beste rappers van onze generatie, voeg zijn label en artiesten toe, strooi er een vleugje Charlie en de Chocoladefabriek overheen, laat het 10 dagen rusten en je krijgt mijn all-time favoriete project!

In 2007 richtten rapper Jermaine Lamarr Cole, beter bekend als J.Cole, en zijn manager Ibrahim "Ib" Hamad Dreamville Records op, een Amerikaans hiphop- en R&B-label in samenwerking met Interscope Records. Aanvankelijk opgezet als onafhankelijk platform voor de rapper, slaagde het duo erin een echte artistieke familie te creëren, gericht op vrije ontwikkeling, met een mensgerichte en creatieve aanpak in plaats van enkel commerciële doelen. Zo komt de naam "Dreamville" tot stand: een plek waar elke artiest zijn dromen kan waarmaken.

De reden dat dit project onbetwist mijn favoriet is, ligt in de productie. J.Cole organiseerde een soort "opnamkamp": hij verzamelde artiesten van zijn label, waaronder JID, Ari Lenox, Bas, EARTHGANG en anderen, en stuurde uitnodigingen naar meer dan honderd artiesten voor een groot collaboratief evenement om een project in slechts 10 dagen te creëren. In de documentaire Dreamville Presents: REVENGE, die de 10 dagen kamp in Atlanta volgt, worden de uitnodigingen vergeleken met de gouden tickets uit Charlie en de Chocoladefabriek, omdat veel artiesten droomden van deelname.

Van de meer dan 100 deelnemers staan er slechts dertig op het album, dat hiphop, R&B, trap, boom bap, alternatieve rap en meer combineert. Ondanks de samenwerkingsgeest van het project ontstond er soms competitie: geen beschikbare studio’s, meerdere artiesten die op dezelfde beat wilden opnemen, iedereen wilde zich onderscheiden. Toch deed dit niets af aan de sfeer van het kamp: in de documentaire zie je de artiesten plezier maken en voel je de creativiteit door het scherm heen.

Zijn echte naam is Jo-Vaughn Virgine Scott, Joey Bada$$ is een veelzijdige artiest: rapper, model en acteur van Caribische-Amerikaanse afkomst. Met zijn 2012 mixtape 1999 zagen velen hem als de erfgenaam van het gouden tijdperk van New Yorkse rap dankzij de aanwezige "boom bap"-stijl. Zijn teksten zijn zorgvuldig uitgewerkt en behandelen veel onderwerpen.

Ik ontdekte Bada$$ echter met zijn album uit 2017 ALL-AMERIKKKAN BADA$$, dat ik als een echte parel beschouw.

Dit project kwam uit in een periode van sterke raciale spanningen, politiegeweld en de verkiezing van een nieuwe president: Jo-Vaughn bekritiseert de Verenigde Staten en brengt een echt boodschap van verzet over via toegankelijkere, melodieuzere nummers, in tegenstelling tot 1999, dat gericht was op een select publiek.

Hoewel ik het hele album waardeer, raakte het nummer dat mij het meest trof DEVASTATED: hij zingt over de moeilijke momenten in zijn leven, dacht dat hij het nooit zou redden, maar slaagde uiteindelijk, waarbij geduld essentieel bleek. Aangezien ik zelf ook veel uitdagingen heb meegemaakt (alleen al om een stage te vinden, haha), geeft dit nummer me veel geruststelling en vrolijkheid dankzij de aanstekelijke beat.

Voor mij een van de beste lyricists van onze generatie: ik stel voor u voor Joyner Lucas, geboren Gary Maurice Lucas Jr.. Rond zijn 10e begon de rapper uit Massachusetts te rappen onder de naam G-Storm en later Future Joyner, voordat hij zijn huidige artiestennaam aannam.

Zijn kracht ligt in het feit dat hij niet zomaar "rapt om te rappen", maar onderwerpen behandelt die zelden voorkomen in de rapwereld, met name geestelijke gezondheid, zoals te horen in zijn album ADHD. De titel verwijst naar Attention Deficit Hyperactivity Disorder, waarmee Joyner sinds zijn jeugd leeft. Tijdens zijn carrière behandelde hij ook racisme (I'm Not Racist), verslavingen (Best For Me), onrecht (Devil's Work), familieproblemen en meer.

Ik koos om over ADHD te praten omdat dit album aanvoelt als het dagboek van de artiest. De manier waarop hij zijn stoornis, uitdagingen, stigma, frustratie, ambitie en wraak behandelt, is perfect georganiseerd, vooral met de verschillende skits. In een wereld waar geestelijke gezondheid nog niet genoeg serieus wordt genomen, had Lucas de moed een prachtig project te maken.

Iedereen heeft wel eens een van deze iconische Amerikaanse hiphop-tags gehoord: "If young Metro don't trust you, I'm gon' shoot you", "Metrooooo" of "Metro Boomin want some more, n***". Dit zijn de handtekeningen van de beroemde producer, DJ en beatmaker Leland Tyler Wayne, beter bekend als Metro Boomin.

Op de middelbare school wilde Metro rapper worden als Young Zesty. Toen hij echter een synthesizer en FL Studio (toen nog FruityLoops) kreeg met kerst om eigen sounds te maken, ontdekte hij een passie voor beatmaking en gaf hij zijn droom om rapper te worden op. Na zijn producties naar veel artiesten te hebben gestuurd, produceerde hij "Alley Boy" van Young Jeezy en Lil Gotti: vanaf dat moment kon niets hem stoppen en de grootste namen in Amerikaanse hiphop gebruikten zijn beats, waardoor hij een belangrijke figuur werd.

Een genie: dat is voor mij het enige woord dat H.E.R., geboren Gabriella Sarmiento Wilson, beschrijft. Zangeres, componiste, performer en muzikante, ze belichaamt hedendaagse R&B met haar vermogen om genres zoals soul, jazz en pop te mengen. Haar favoriete instrument is de akoestische gitaar, maar ze bespeelt ook piano, bas, drums en elektrische gitaar. Haar stem neemt de luisteraar gemakkelijk mee op een emotionele reis.

H.E.R. behandelt thema’s als liefde, vrouwelijkheid, kwetsbaarheid, maar ook sociale en identiteitskwesties. Haar EP H.E.R. Volume 1 met Focus, de cover van Jungle van Drake en het nummer Best Part met Daniel Caesar hebben haar carrière gelanceerd. Ze won gedurende haar carrière talrijke prijzen, waaronder 5 Grammy’s, een Oscar, een Emmy, 3 American Music Awards, 4 Billboard Music Awards en meer.

Haar album Back of My Mind behandelt voornamelijk de complexiteit van liefde, zoals Hold On over het vasthouden aan iemand, empowerment met Slide (feat. YG), veerkracht met We Made It en sociaal bewustzijn met I Can't Breathe, winnaar van een Grammy voor Song of the Year en 2 MTV Music Awards voor Video For Good.

Ik kon H.E.R. niet bespreken zonder Daniel Caesar te noemen, want na hun geweldige Best Part vormen ze voor mij een perfect duo.

Zijn echte naam is Ashton Dumar Norwill Simmonds, Canadees singer-songwriter en performer, en een belangrijke pionier van neo-soul en hedendaagse R&B. Als zoon van een gospelzanger verwerkt hij ook dit genre in zijn muziek, waardoor het nog melodieuzer wordt, zoals te horen in Hold Me Down.

Na het uitbrengen van twee onafhankelijke EP’s, Praise Break en Pilgrim's Paradise, bracht hij zijn eerste album uit, Freudian. Eerlijk gezegd overweeg ik een nummer hiervan voor mijn bruiloft haha, omdat het gaat over relaties, persoonlijke groei en spiritualiteit. Freudian was een belangrijk keerpunt in zijn carrière en leverde hem op 22-jarige leeftijd een Grammy op voor Best R&B Performance.

Het leven van Simmonds was niet altijd makkelijk, maar zijn werk heeft zich uitbetaald. Hij verliet de middelbare school na een schorsing wegens drugsverkoop en verhuisde naar Toronto om muziek te maken, aanvankelijk dakloos, slapend bij kennissen of in parken. Dit toont aan dat je alles moet durven om je dromen waar te maken.

Tems, echte naam Temilade Openiyi, is een Nigeriaanse zangeres en songwriter.

In 2018 verliet Tems haar baan in digitale marketing om zich volledig op muziek te richten. Met haar stem en een mix van alternatieve R&B en Afrobeat begon ze in 2018 met de single Mr.Rebel, gevolgd door Looku Looku en Try Me in 2019. Dit laatste nummer was een groot succes en hielp haar een plek in de muziekindustrie te veroveren. Naast samenwerkingen met artiesten zoals Wizkid, Davido, Khalid en Drake, hebben haar EP’s For Broken Ears en If Orange Was A Place haar populariteit vergroot.

Wat haar bijzonder maakt is haar vermogen traditionele Nigeriaanse elementen te combineren met meer “westerse” geluiden, waardoor haar muziek internationaal aanslaat. Haar wereld is emotioneel, introspectief en diep geworteld in haar Nigeriaanse roots. Luisteren naar haar voelt bijna als een droomwereld met een intieme sfeer.

Haar eerste album Born In The Wild, uitgebracht in 2024, toont duidelijk haar universum en definieert haar persoonlijkheid. Elk thema wordt prachtig ondersteund door haar zachte, licht schorre stem, geleid door melodieën die haar trots op haar Afrikaanse erfgoed tonen. Bijvoorbeeld in Wickedest, waarin ze haar opkomst in de muziekindustrie bespreekt, hoor je een sample van Premier Gaou van Magic System op een geheel nieuwe manier.

Haar echte naam is Sarah Oyinkansola Aderibigbe, Ayra Starr werd geboren in een muzikale familie uit Benin, maar bracht het grootste deel van haar leven door in Nigeria.

Al op jonge leeftijd liet ze zangtalent zien en nam deel aan schoolkoren, waardoor ze een krachtige en expressieve stem ontwikkelde. Voor de muziek begon ze als model, maar schakelde snel over naar zingen en plaatste covers op Instagram die de aandacht trokken van Don Jazzy, producent en oprichter van Mavin Records. Gesigneerd bij het label, bracht ze in 2021 haar eerste gelijknamige EP uit met de single Away, die direct succes had in Nigeria en andere Afrikaanse landen. Haar eerste album, 19 & Dangerous, bevestigde haar talent met hits zoals Bloody Samaritan, een mix van afropop, R&B en neo-soul. Deze combinatie van vocaal talent, artistieke creativiteit, steun van een invloedrijk label en haar vermogen om te spreken over jeugd, zelfvertrouwen en emancipatie maakte haar internationaal bekend.

Het album The Year I Turned 21 toont een volwassenere, introspectieve artiest. Uitgebracht in 2024, behandelt het thema’s als overgang naar volwassenheid, zelfbewustzijn, liefde en uitdagingen van de moderne jeugd. De nummers gaan over zelfvertrouwen, relaties en persoonlijke ervaringen, met een balans tussen dansbare tracks en meer introspectieve songs. Omdat ik dezelfde leeftijd heb, kon ik dit project nog meer waarderen, omdat ik vergelijkbare ervaringen doormaakte.

13 membres + 3 sous-unités + 1 groupe = SEVENTEEN. Et oui, ce groupe est en quelques sortes mon "guilty pleasure". Formé en 2015 par le label Pledis Entertainement, ce groupe de pop coréenne se compose de S.Coups, Jeonghan, Joshua, Jun, Hoshi, Wonwoo, Woozi, DK, Mingyu, The8, Seungkwan, Vernon et Dino, tous nés entre 1995 et 1999. Il possède également 3 leaders pour les 3 sous-unités : S.Coups, leader général du groupe et de la hip-hop unit, Hoshi, leader de la performance unit, et Woozi, leader de la vocal unit et producteur du groupe.

Souvent surnommés la "K-Pop's Powerhouse", ils se distinguent par leur style très dynamique, avec des performances scéniques très soignées et presque théâtrales, de la synchronisation et des chorégraphies complexes. De plus, ils sont qualifiés de "self-producing group" car les membres participent activement à la composition, aux arrangements, aux chorégraphies, etc. C'est surtout cela qui m'a attiré chez SEVENTEEN car on a souvent cette image de simples performers qui se contentent de donner vie à ce qu'un label leur donne lorsqu'on parle de k-pop ; cependant, avec ce groupe, j'ai bien compris que c'était tout le contraire. Chaque membre apporte sa touche personnel et tous ont participé à leur réussite à part égale.

J'ai décidé de mettre en avant le titre Super car il illustre la persévérance du groupe durant toutes ces années. Woozi, le leader de la vocal unit et producteur du groupe, a confié que ce titre a été également une façon pour lui de donner de la force aux membres du groupe car ils traversaient tous une période assez compliquée. Le morceau s'inspire du personnage mythologique chinois Sun Wukong (le Roi Singe), connu pour sa force et sa capacité à se transformer, ce qui reflète leur propre évolution artistique et leur capacité à se réinventer.